Έχουμε 2000 χρόνια μ.Χ. και 1000 έως 1500 χρόνια π.Χ. που γνωρίζουμε τι συνέβη σχεδόν την κάθε εποχη. Προτού μιλησουμε για πιο πριν, ας πάρουμε μαζί και να αναλύσουμε αυτά τα χρόνια.
Σ' αυτά τα χρόνια, είχαμε σχεδόν πάντα ατελείωτους πολέ-
μους, ατελείωτο πόνο, ατελείωτη δυστυχία....
Να μιλησουμε για τους πολέμους των Αιγυπτίων με τους Ισραηλίτες, τους κλασσικούς ελληνικούς χρόνους με τους ατελείωτους πολέμους μεταξύ των ελληνικών πόλεων, τους πολέμους μεταξύ Ελληνων και Περσών, Ρωμαϊκούς πολέμους Βυζαντινούς πολέμους, Μεσαίωνας, Οθωμανικη αυτοκρατορία, Γαλλικη επανάσταση, Αμερικανικη επανάσταση, Ρωσικη επανάσταση, πρώτος παγκόσμιος πόλεμος, δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.
Άραγε σ' αυτούς τους γνωστούς 3.500 χρόνους, σημερα που μιλάμε -και πολλές φορές αναπολούμε τα παλιά- μιλάμε για παλιά ηθη και έθιμα, για παλιές αξίες, ότι τάχα τότε οι άνθρωποι είχαν μεταξύ τους καλύτερη, δικαιότερη και τιμιότερη επικοινωνία. Αλήθεια για πότε μιλάμε;
Σ' αυτούς τους γνωστούς χρόνους οι φωτεινοί φάροι για τους ανθρώπους, οι οδηγοί για τους ανθρώπους, ηταν οι δάσκαλοι, οι μύστες, οι άγιοι, οι ιδρυτές θρησκειών, όλοι οι υπόλοιποι που οδηγούσαν τους λαούς τους, τα έθνη τους, τα κράτη τους, συνηθως οδηγησαν το ανθρώπινο γένος σε πολέμους, σε δυστυχίες και σίγουρα όχι στο δρόμο για τον οποίο έχουμε έρθει.
Σχεδόν πάντα, όλοι αυτοί οι ηγέτες που εξουσίαζαν τις πόλεις, τα κράτη, τα έθνη, τις αυτοκρατορίες ακόμα και σημερα σαν πλανητάρχες, αυτό που προσπάθησαν και προσπαθούν να δώσουν στους λαούς τους, ηταν και είναι, στην καλύτερη περίπτωση, ύλη και ευημερία -δηλαδή συζητάμε μόνο για τα υλικά αγαθά, σπίτια, σπουδές, χρήματα- τα οποία είναι τόσο μα τόσο εφημερα και ξεχνάμε την ερμηνεία της λέξης αιωνιότητα και πως κερδίζεται.
Ο θεός σε αυτά τα γνωστά 3500 χρόνια μας έχει δείξει τον δρόμο με αυτούς που ηδη αναφέραμε δηλαδη τους δασκάλους, τους μύστες, τους αγίους, τους ιδρυτές θρησκειών.
Οι δρόμοι αυτοί έχουν δοθεί με αλληγορία και γενικά με τρόπους που εμείς οι άνθρωποι πρέπει να ψάξουμε, να προσπαθησουμε, να θελησουμε, να τους αποσυμβολίσουμε και εάν πραγματικά καταλάβουμε την αμύθητη αξία τους να προσπαθησουμε να τους εφαρμόσουμε.
Θα προσπαθησουμε να πάμε σε αυτούς τους γνωστούς χρόνους που αναφέραμε. Είχαμε στην αρχαία Ελλάδα, πριν τη γέννηση τον Κ.Η.Ι.Χ., δηλαδη το έτος 5 π.Χ., τους 12 θεούς σαν θρησκεία.
Η χριστιανικη θρησκεία αποκαλεί τους 12 θεϊστές, εθνικούς και ειδωλολάτρες. Δηλαδη
η επίσημη εκκλησία της χριστιανικης θρησκείας ισχυρίζεται, ότι ο θεός, μας θυμηθηκε μετά τη γέννηση του Κ.Η.Ι.Χ., ο οποίος είναι ο λόγος του θεού, ο μέγιστος των μεγίστων, ο φωτεινός φάρος των ανθρώπων, είναι η ελπίδα των ανθρώπων.
Αλλά, σίγουρα, ο θεός δεν μας θυμηθηκε μόνο μετά τη γέννηση του Κ.Η.Ι.Χ. υπηρχε και πριν με σημάδια του και κατευθύνσεις του, και μας δείχνει τον τρόπο για το πώς εμείς οι άνθρωποι θα πρέπει να πορευόμαστε.
Μάλιστα οι τελευταίες του κατευθύνσεις πριν την έλευση του Κ.Η.Ι.Χ. ηταν με την έλευση του Βούδα, την έλευση των μεγάλων Ελληνων μυστών Πυθαγόρα Πλάτωνα, Σωκράτη, Ορφέα αλλά και του Μωυση και άλλους... που όλοι αυτοί άφησαν απίστευτες παρακαταθηκες σε όλους εμάς για το πώς πρέπει να διαχειριζόμαστε στη Σάρκωση μας, όλες τις καταστάσεις και μέσα από τα διδάγματα τους μας έχει δοθεί ο αιώνιος συμπαντικός πλούτος προς την φώτιση, την εξέλιξη και την αποπνευμάτωση μας....
Σημερα, μέσα από τις πηγές που μπορούν να μας διδάξουν για τους δώδεκα Θεούς, αυτό που μας διδάσκουν είναι κάτι σαν παραμύθι, κάτι ιστορίες για μικρά παιδιά και μέσα σε αυτά τα παραμύθια θάβονται αιώνιες συμπαντικές και μοναδικές αληθειες για το ανθρώπινο γένος.
Έχει έρθει ο πατέρας των δώδεκα θεών δηλαδη ο ΔΙΑΣ να μας δείξει κάτι ασύλληπτα σοβαρό, δηλαδη ότι ο πατέρας των θεών ΔΙΑΣ γέννησε την κόρη του τη θεά της Σοφίας, ΑΘΗΝΑ από το μέτωπο του και μάλιστα λίγο πιο ψηλά, ανάμεσα στα φρύδια και όλο αυτό το ασύλληπτο προς εμάς τους ανθρώπους [ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΙ ΜΥΘΟΣ] έχει περάσει στα ψιλά σχεδόν ούτε καν σαν παραμύθι, η έχει θαφτεί...
Δηλαδη μπόρεσε ο πατέρας των θεών, Δίας να δείξει τί ισχύει, τί υφίσταται στο συγκεκριμένο σημείο του ανθρώπου (στο μέτωπο, ανάμεσα στα φρύδια) και μέχρι και σημερα που μιλάμε από ελάχιστες πηγές ερμηνείας του συγκεκριμένου σοβαρότατου [ΜΥΘΟΥ...] και απίστευτου συμβολισμού μπορούμε να πάρουμε την ερμηνεία του.
Όπως ο Κ.Η.Ι.Χ. σε όλη του σχεδόν τη διδασκαλία μιλούσε με αλληγορία, δηλαδη άλλα έλεγε και άλλα εννοούσε, έτσι και όλος ο δωδεκάθεος, αλλά και όλη η ελληνικη μυθολογία, η ερμηνεία είναι αλληγορικη, δηλαδη, άλλα λένε και άλλα εννοούν.
Ομως μέσα από την ερμηνεία τους και των αποσυμβολισμό τους, βγαίνουν αιώνιες συμπαντικές αληθειες και μόνο αληθειες που όταν τις κατανοησουμε και τις κάνουμε πράξη, είμαστε ένα με τη δημιουργία, δηλαδη δεν υπάρχουν απορίες από πού ηρθαμε, τί ηρθαμε να κάνουμε και πού θα πάμε.
Προτού αναφερθούμε σε κορυφαία κομμάτια της ελληνικης μυθολογίας θα σταθούμε στη γέννηση της θεάς Αθηνάς την θέα της σοφίας, κόρη του Δία από το μέτωπο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου